بررسی اثرات محافظتی کوآنزیم Q10و ویتامین Cدر پراکسیداسیون لیپیدی و استرس اکسیداتیو ناشی از سیستئامین در موش صحرایی

زمینه و هدف: مصرف مکملهای آنتی اکسیدانی بر عملکرد ارگانهای بدن و کاهش رادیکالهای آزاد شده در جریان اختلالات و بیماریهای مختلف همیشه مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر کوآنزیم  Q10و ویتامین  Cبر پراکسیداسیون لیپیدی و استرس اکسیداتیو ناشی از سیستئامین میباشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی مداخله گر موشهای صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه  ( :1کنترل،)گروه  ( 2سیستئامین)، گروه ( 3ویتامین  Cبه اضافه سیستئامین،) گروه ( 4کوآنزیم  Q10به اضافه سیستئامین) درمان شدند.  24ساعت پس از آخرین تزریق موشهای صحرایی بیهوش گردیده و نمونه گیری انجام شد. به منظور مقایسه میانگین دادهها در گروههای مورد مطالعه، آزمونهای Welch و کروسکال-والیس مورد استفاده قرار گرفت و سطح معنیدار  P < 0.05در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد تزریق سیستئامین موجب کاهش معنیدار ( )P < 0.05فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در گروه سیستئامین در مقایسه با گروه کنترل شد. پیش درمانی با ویتامین  Cموجب افزایش معنیدار ( )P < 0.05فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در مقایسه با گروه سیستئینامین تنها شد. پیش درمانی با کوآنزیم  Q10موجب افزایش بسیار معنیدار فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکــسیداز ( )P < 0.001و آنزیم سوپراکسیددیسموتاز ( )P < 0.05در مقایسه با گروه سیستئینامین تنها شد. نتیجه: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه جهت کاهش عوارض استرس اکسیداتیو ناشی از سیستئامین در موشهای صحرایی میتوان از کوآنزیم  Q10و ویتامین  Cاستفاده کرد.